การาจี (AUrdu: کراچی ซินดิ: ڪراچي) เป็น เมืองที่ใหญ่ที่สุด และ seaport หลัก และศูนย์กลางทางการเงินของประเทศปากีสถาน และเมืองหลวงของจังหวัด Sindh เมืองมีจำนวนประชากรโดยประมาณของ 13 กับ 15 ล้าน ในขณะที่ยอดรวมปริมณฑลมีประชากร 13 ล้าน ผลลัพธ์ใน 2012 เมษายนของของปากีสถานล่าสุดสำรวจสำมะโนประชากรครั้งแรก tabulations แสดงว่า อำเภอที่เป็นที่อยู่อาศัยกว่า 21 ล้านคน มีความหนาแน่นเกือบ 6000 คนต่อตารางกิโลเมตร (15,500 ต่อตารางไมล์) การาจีเป็นเมืองมีประชากรมากที่สุดในประเทศ หนึ่งในโลกเมืองที่ใหญ่ที่สุดในแง่ของประชากร และ agglomeration ที่ใหญ่ที่สุดเมืองที่ 10 ในโลก เป็นของปากีสถานศูนย์บริการ premier banking อุตสาหกรรม กิจกรรมทางเศรษฐกิจ และการค้า และเป็นที่อยู่อาศัยของประเทศปากีสถานที่ใหญ่ที่สุดองค์กร รวมทั้งเหล่านั้นเกี่ยวข้องกับสิ่งทอ ขนส่ง อุตสาหกรรมยานยนต์ บันเทิง ศิลปะ แฟชั่น โฆษณา ประกาศ การพัฒนาซอฟต์แวร์ และการวิจัยทางการแพทย์ เมืองมีฮับหลักของอุดมศึกษาในเอเชียใต้และโลกมุสลิมให้กว้างขึ้น

การาจีรับเป็นการจัดอันดับเป็นเมืองโลกเบต้า มันเป็นเมืองหลวงเดิมของประเทศปากีสถานจนถึงการก่อสร้างอิสลามาบัด และเป็นตำแหน่งของพอร์ตของการาจีและพอร์ตช่อง Qasim สองภูมิภาคใหญ่ที่สุด และอันดับพอร์ต หลังเอกราชของประเทศปากีสถาน ประชากรเมืองจะเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมากเมื่อหลายร้อยหลายพัน Muhajirs จากประเทศอินเดียและส่วนอื่น ๆ ของเอเชียใต้มาจะจับคู่ในการาจี[1]

เมืองตั้งอยู่ในภาคใต้ของประเทศ ตามแนวชายฝั่งการประชุมในทะเลอาหรับ มันจะแพร่กระจายผ่าน 3,527 กม.² (1,362 sq mi) ในพื้นที่ เกือบสี่ครั้งใหญ่กว่าฮ่องกง[2] มันเป็นที่รู้จักภายในกัน [3] เป็น "เมืองของไฟ" (روشنیوںکاشہر) และ "เจ้าสาวของการเมือง" (عروسالبلاد) สำหรับความคึกคักของ และ "เมืองของ the เควด" (شہرِقائد), ได้เกิดและสถานที่ burial เควด-e-Azam ผู้นำยอดเยี่ยม, (มุฮัมมัด Ali Jinnah), ผู้ก่อตั้งประเทศปากีสถาน ใครสร้างเมืองบ้านของเขาหลังจากที่ปากีสถานของเอกราชจากบริติชราชใน 14 1947 สิงหาคม