Een radiometrische dateringsmethode gebaseerd op het feit dat wanneer sporen van kernsplijting van uranium 238 er is een release van zeer energie-betalen alfadeeltjes die branden smalle kernsplijting tracks, of schade van wandelpaden, door glazig materialen zoals obsidian (dat wil zeggen, vulkanisch glas), mica en Zirkoon kristallen. Het aantal kernsplijting tracks is recht evenredig met de tijd omdat het materiaal afgekoeld van een gesmolten toestand. De tarief op welke kernsplijting tracks is gerelateerd aan de halveringstijd van uranium-238 optreden, die is ongeveer 4. 5 miljard jaar.