1. De mitotische divisie van een progenitor cel aanleiding te geven tot een bevolking van cellen met identieke dochter of klonen.

2. Opneming van een DNA molekuul een chromosomale site of een klonen vector .

3. Dierlijke klonen: de oprichting van een hele dier door mitotische divisies van een enkele diploïde somatische cel, meestal door het proces van nucleaire overdracht (q.v.). Klonen door nucleaire overdracht van ongedifferentieerde embryonale cellen mogelijk geweest voor vele jaren, maar de wijdverspreide toepassing heeft belemmerd door onvermogen aan cultuur embryonale cellen van andere dieren dan muizen. In 1997, Ian Wilmut en collega's van Edinburgh bleek dat het mogelijk maken een hele dier uit een cel ontleend aan gedifferentieerde volwassen weefsel, waardoor openstelling van de mogelijkheid van wijdverbreide klonen van dieren is.