Een virtueel particulier netwerk (VPN) is een veilig netwerk die voornamelijk openbare telecommunicatie-infrastructuur, zoals het Internet, gebruikt om externe kantoren of reizende gebruikers een toegang tot een centrale organisatie-netwerk. VPN's vergen doorgaans externe gebruikers van het netwerk kunnen worden geverifieerd, en vaak gegevens met firewall en encryptie technologieën om te voorkomen dat openbaarmaking van persoonlijke informatie aan onbevoegde partijen kunt beveiligen. Er zijn twee typen VPN's; RAS-VPN-verbindingen en site tot site VPNs. RAS-VPN's zijn voor individuele gebruikers die zich niet op een vaste locatie - externe of zwervende gebruikers zoals verkopers. Site naar site VPN's voor meerdere gebruikers op een vaste locatie - zoals regionale kantoren zijn. VPN's kan dienen geen netwerkfunctionaliteit die is gevonden op een netwerk, zoals het delen van gegevens en toegang tot netwerkbronnen, printers, databases, websites, etc. A VPN-gebruiker meestal het centrale netwerk op een wijze die identiek is aan het wordt direct aangesloten op het centrale netwerk ervaringen. VPN-technologie via het publieke Internet heeft de noodzaak voor inkoopbeheer en onderhouden van dure speciale geleasd-lijn telecommunicatie circuits zodra typische in wide-area network installaties vervangen. Virtuele particuliere netwerktechnologie reduceert kosten omdat het hoeft niet fysieke huurlijnen aan externe gebruikers verbinding maken met een Intranet.[1]