Ένα μέρος του κόσμου Ωκεανού με μικρή επικοινωνία με μεγάλες ωκεάνιες λεκάνες, στην οποία η κυκλοφορία ελέγχεται από τις διαφορές στην πυκνότητα. Διακρίνονται δύο είδη θάλασσες της Μεσογείου. Στον τύπο άγονες, εξάτμιση υπερβαίνει την πτώση, την αύξηση της πυκνότητας της Μεσογείου θάλασσας· Αυτό παράγει βαθιά Συναγωγή και μια εκροή πυκνό νερό της Μεσογείου μέσω της σύνδεσης με τον κύριο ωκεανό κάτω από την εισροή των λιγότερο πυκνό ωκεάνιο νερό. Παραδείγματα είναι ο Eurafrican Μεσογείου και την Ερυθρά θάλασσα. Στο υγρό, είδος πτώσης υπερβαίνει την εξάτμιση, χαμηλώνοντας την πυκνότητα· Αυτό παράγει ένα δύο-στρώμα δομή και την εισροή πυκνότερο ωκεάνιο νερό κάτω από το νερό των λιγότερο πυκνό νερό της Μεσογείου. Παραδείγματα είναι Australasian (Ινδονησιακά θάλασσες) Μεσόγειο και τη Βαλτική θάλασσα.